Dzięki nim obiekty niepodpiwniczone mogą być ustawiane praktycznie na dowolnym podłożu. Wyjątkiem jest teren pokryty grubymi, kilkumetrowymi podkładami organicznymi. Mikro pale sprawdzają się świetnie na gruntach drobnoziarnistych, zarówno spoistych (gliny), jak i sypkich (piaski), gdzie są alternatywą dla tradycyjnych ław lub płyt fundamentowych. Szczególnie polecane są na działki o złych warunkach budowlanych: dużym nachyleniu terenu, wysokim poziomie wód gruntowych, zalegających przy powierzchni niekontrolowanych nasypach lub nienośnych gruntach organicznych (torfach, namułach).

Mikro pale przebijają się do warstw nośnych o małej ściśliwości – dobrze zagęszczonych żwirów lub piasków, mocnych glin zwałowych, iłów. Dzięki temu ich użycie nie wymaga zagęszczania gruntu ani jego kosztownej wymiany. Mikro pale dodatkowo wzmacniają podłoże – zagęszczają stateczność budowli posadowionej na skarpie lub na uszkodzonym fundamencie.

O zastosowaniu Mikro pali powinien zdecydować projektant wykonujący adaptację (po zapoznaniu się z wynikami badań geotechnicznych). Rozmieszczenie pali musi być opracowane na podstawie projektu. Zawsze są one pod narożnikami obiektu, połączeniami ścian nośnych, w określonych odstępach wzdłuż ścian obiektu oraz pod schodami wejściowymi i tarasem. Długość mikro pali i ich rozstaw zależą od głębokości, na jakiej znajduje się warstwa nośna gruntu. W miejscach narażonych na większe obciążenia robi się kilka krótszych, ale gęściej rozmieszczonych mikro pali.

Mikro pale nie wymagają pionowych izolacji przeciwwilgociowych, więc od razu można wykonywać obiekty. W przypadku fundamentu z mikro pali także podłogę trzeba zaprojektować odpowiednio do nośności podłoża. Jeśli pod obiektem grunt jest wystarczająco mocny, robi się podłogę bezpośrednio na gruncie.